Bocznica długości 3 km odchodząca ok. 500 m za stacją Warta Złotnicka do Wartowic i znajdujących się tam dużych kamieniołomów piaskowca. Na bocznicy kursowały również pociągi (towosy) dowożące ludzi do pracy! W rozkładzie kolejowym na lata 1913/1914 na trasie kursował w dni robocze jeden pocąg - odległość 2,4 km pokonywał w 8 minut. Nie ma pewności kiedy zlikwidowano planowe połączenia, natomiast bocznica funkcjonowała do lat 60. Opis bocznicy za Adamem Pacześniakiem: Warta Kamieniołom - urobek ...
Bocznica długości 3 km odchodząca ok. 500 m za stacją Warta Złotnicka do Wartowic i znajdujących się tam dużych kamieniołomów piaskowca. Na bocznicy kursowały również pociągi (towosy) dowożące ludzi do pracy! W rozkładzie kolejowym na lata 1913/1914 na trasie kursował w dni robocze jeden pocąg - odległość 2,4 km pokonywał w 8 minut. Nie ma pewności kiedy zlikwidowano planowe połączenia, natomiast bocznica funkcjonowała do lat 60. Opis bocznicy za Adamem Pacześniakiem: Warta Kamieniołom - urobek z kamieniołomów był dostarczany z drugiej strony Wartowic za pomocą kolejki linowej, którą bloki kamienne były transportowane na rampy. Mniej więcej w połowie drogi (kulminacja) znajdowało się koło napędowe (pomocnicze?). Przy rampie mieściła się suwnica, przy pomocy której odbywał się załadunek kamienia do wagonów. Konstrukcja torowiska i obu ramp uniemożliwiała oblot składu przez lokomotywę, więc wagony były wpychane od Warty Złotnickiej (wersja jednego mieszkańca z najbliższego domu) lub lokomotywa dojeżdżała do rozwidlenia torów, następnie była odłaczana od składu, wjeżdżała w jedną rampę, a wagony za pomocą lin (ciągniętych być może przez tę lokomotywę) były wciągane do drugiej rampy. W rampie mieściły się 3-4 wagony. Jeśli skład liczył więcej niz owe 3-4 wagony, pozostałe wagony wjeżdżały do pierwszej rampy wraz z lokomytywą. Słabym punktem takiego rozwiązania było niebezpieczeństwo "zerwania" się wagonów z zabezpieczeń na rampie i ich niekontrolowanego zjazdu wagonów w dół, co nieraz się wydarzyło. Aby temu zapobiegać, wyznaczono w okolicach ładowni (dawny p.o.), gdzie kończył się pierwszy spadek, miejsce do zatrzymywania wagonów, chociaż z opowidań pracowników kamieniołomów wynika, iż pod koniec eksploatacji kamienia, gdy zwożono wagonem koleby (ok. 20 sztuk w wagonie), jeden z wagonów zerwał się i - ze względu na swoją masę - nie wyhamował w tym miejscu, zjeżdżając do samej Warty Bolesławieckiej (nie wiadomo czy dojechał do głównej szosy, czy dalej - do linii Bolesławiec - Nowa Wieś Grodziska, czy - jak twierdzi emerytowany pracownik kamieniołomów - zjechał do Warty Złotnickiej, a potem z powrotem do Iwin). Po zaprzestaniu eksploatowania kamieniołomu, do czasu rozbiórki młodzi mieszkańcy Wartowic dojeżdżali do szkoły w Warcie wózkiem torowym (nie przekraczając w Warcie głównej ulicy), który po lekcjach z powrotem wpychali do góry. (moose za G. Guersch i A. Pacześniak)
Pokaż więcej
Pokaż mniej
