Samotnie stojący przy ogrodzeniu w zachodniej części dawnej nekropolii klasycystyczny (szkoła Schadowa) dawniej zwany „die weinende Frau”, czyli płaczącą kobietą. Poświęcony zmarłej 17 czerwca 1796r. Miejscowej dziedziczce Krystynie Helenie Tugendreich von Gersdorf – żonie radcy i starosty powiatu zgorzeleckiego Ernesta Bogumiła Kiesewettera z Wykrot. Widzimy ubraną w antyczny strój kobietę siedzącą na kamieniu. Wsparta jest na jednej ręce, a w drugiej trzyma chustkę zakrywającą twarz. Inskrypcja ...
Samotnie stojący przy ogrodzeniu w zachodniej części dawnej nekropolii klasycystyczny (szkoła Schadowa) dawniej zwany „die weinende Frau”, czyli płaczącą kobietą. Poświęcony zmarłej 17 czerwca 1796r. Miejscowej dziedziczce Krystynie Helenie Tugendreich von Gersdorf – żonie radcy i starosty powiatu zgorzeleckiego Ernesta Bogumiła Kiesewettera z Wykrot. Widzimy ubraną w antyczny strój kobietę siedzącą na kamieniu. Wsparta jest na jednej ręce, a w drugiej trzyma chustkę zakrywającą twarz. Inskrypcja wykuta na szczycie, nad plaskorzeźbą mówi: „Sie ist in Ruhe – Wir sind in Thränen”. Na ułożonych na dole płytach grobowych wykuto napisy, które są niezwykle trudne do zidentyfikowania. Od strony południowej zdołaliśmy odczytać jedynie wyrwane z kontekstu zdania: ... Mutter/ ... ... Tugend und ... / ... ... Vollenddung/ ... ... die Hand/ ... ... beweinet/ ... ging sie am 17ten Juny 1796/ ... hinuber wo się un seeligtten Auschauen/ ... ... Gottes/ ... darin Lohn ihrer Tugenden erhellet .../ ... den wohl einst werden mir ... wiedersehn/.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Wg
|
|||||||||||||||||||||||||
|
||